Praise You In This Storm

Kerst 2007

Vandaag is het Kerst! We vieren de geboorte van Jezus Christus. Vandaag komen de beloften over de geboorte van Gods Zoon in vervulling. Jezus, Immanuel (betekent God is met ons) is geboren. Jezus zelf zal ook altijd bij ons zijn. Hij heeft het zelf beloofd. Jezus zegt: "Wees er zeker van, ik ben bij jullie, van dag tot dag, tot aan de voltooiing van de wereld." (Matteus 28:20)

God is with us

The skies don’t seem to be as dark as usual
The stars seem brighter than they’ve been before
And deep within I feel my soul is stirring
As though my hope has been restored

The shepherds say they’ve heard the voice of angels
Confirming rumors spread across the land
That a child protected well from Herod’s anger
He is our Father, Son, and the Son of Man

Love is raining down on the world tonight
There’s a presence here I can tell
God is in us, God is for us
God is with us, Emmanuel

He’s the savior we have been praying for
In our humble hearts he will dwell
God is in us, God is for us
God is with us, Emmanuel

I feel compelled to tell all who will listen
That peace on earth is not so out of reach
If we can find grace and mercy and forgiveness
He has come to say He is all of these

God is in us, God is for us
God is with us, Emmanuel

De wedloop

Als je iemand een tijdje niet gezien hebt, stel je iemand al snel de vraag 'hoe gaat het met je?' Helaas worden er op deze vraag vaak hetzelfde antwoord gegeven. Er zijn grofweg drie mogelijkheden.

1) Het gaat hartstikke goed (en dit is gemeend).
2a) Het gaat goed (persoon kijkt weg of naar de grond of doet in elk geval alsof het goed gaat)
2b) Het gaat niet goed, want ....
Dit antwoord wordt het minst gegeven. Het is zo makkelijk om te zeggen dat het goed gaat als je eigenlijk niet goed in je vel zit, want anders moet je gaan uitleggen waarom het niet goed gaat. Als je nu nog eens de vraag stelt "hoe gaat het me je", let dan eens op de reactie van mensen; gaat het wel echt zo goed met ze?

3) Ja, druk hè?
Dit is vast en zeker het meest voorkomende antwoord. Moeten we daar nou zo blij mee zijn? Het lijkt als je dit antwoord geeft wel of het goed met je gaat, want je hebt het druk en druk is iedereen. Druk zijn hoort er tegenwoordig bij. De huidige 'moraal' kun je samenvatten in IK REN, DUS IK BEN. Omdat je rent, stel je wat voor. Mensen die nergens voor rennen, betekenen niet zo veel.
Want er is zoveel om voor te rennen; een kleine, niet complete, opsomming:

• Werken (voor die ene veelbelovende carrièrekans of voor het uitgaan)


• Studeren voor dat (cum laude) diploma


• Trainen voor die belangrijke wedstrijd


• Socializen / bier drinken / uitgaan


• .... Waar ren jij voor en hoe gaat het echt met je?

Heel vroeger, dacht men dat je pas wat was als je denkt: IK DENK DUS IK BEN (cognito ergo sum). Maar met denken kon je ook niet alles beredeneren, dus werd het IK VOEL DUS IK BEN. Ook dit was op den duur niet goed genoeg, en daarom is het nu dus IK REN DUS IK BEN.

Zou het niet mooi zijn als wij zouden zeggen IK GELOOF DUS IK BEN?! We mogen wel rennen, maar dan om God te dienen! Paulus pleitte al bij de Korintiërs voor hardlopen. Hij zegt: 'U weet dat er van alle atleten die in het stadion hardlopen, er maar één de prijs behaalt'. Loop dus zo dat u hem in de wacht sleept. Mensen die deelnemen aan een wedstrijd, moeten zich van alles ontzeggen.' De atleten waar Paulus het over heeft, liepen voor een prijs die zijn roem verliest. Wij rennen echter voor een prijs die nooit verloren gaat.

1 Kor 9:

Weet u niet dat van de atleten die in het stadion een wedloop houden er maar één de prijs kan winnen? Ren als de atleet die wint. 25 Iedereen die aan een wedstrijd deelneemt beheerst zich in alles; atleten doen het voor een vergankelijke erekrans, wij echter voor een onvergankelijke. 26 Daarom ren ik niet als iemand die geen doel heeft, vecht ik niet als een vuistvechter die in de lucht slaat. 27 Ik hard mezelf en oefen me in zelfbeheersing, want ik wil niet aan anderen de spelregels opleggen om uiteindelijk zelf te worden gediskwalificeerd.

Wit steentje

Kwam laatst de volgende tekst tegen in Openbaring 2:17:

17 Wie oren heeft, moet horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt. Wie overwint zal ik van het verborgen manna geven, en ook een wit steentje waarop een nieuwe naam staat die niemand kent, behalve degene die het ontvangt.

Dus als je in de hemel komt dan ligt daar een steentje voor je klaar waarop een nieuwe naam staat. We hebben nu vaak van die gewone namen, maar dan krijg je een naam die helemaal bij je past.

En dat manna dan? Manna was tijdens het Oude Verbond het eten wat het volk van God kreeg toen ze in de woenstijn waren en er niets te eten was. En in Johannes 6:32-58 vergelijkt Jezus dit brood dat uit de hemel kwam met zichzelf en zei dat Hij het echte brood uit de hemel was. En wie dit zou eten zou het eeuwige leven kregen. Het manna verwijst dus naar het eeuwige leven en de overvloed daarvan.

Werkelijk rust vinden

Soms ben je moe omdat je zoveel aan het denken bent. Ik denk de laatste tijd misschien wel te veel, erg moe wat je daar van. Gelukkig mag ik weten dat er bij God rust te vinden is. Je kunt je rust ook zoeken in afleiding, in tv kijken bijvoorbeeld. Maar dan zal je nooit werkelijk rust vinden. Jezus vraagt ons om naar Hem te komen en al onze lasten aan hem te geven. Hij geeft rust aan mensen die vermoeid zijn.

Psalm 62:

Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust,
van hem komt mijn redding.
Hij alleen is mijn rots en mijn redding,
mijn burcht, nooit zal ik wankelen.

Mattëus 11:

28 Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. 29 Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, 30 want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

Onzeker?

Vandaag wil ik wat schrijven over onzekerheid.
Ik ben afgelopen weekend verbaasd door dat de mensen die zo erg zeker over komen, dat helemaal niet zijn. Volgens mij kan die onzekerheid er voor zorgen dat we niet echt zijn zoals God wil dat wij zijn. We hebben als het ware maskers op.
Door al die onzekerheid kunnen we ook niet zien hoe het met anderen gaat. We zijn zo erg met onszelf bezig dat we niet eens naar de ander kunnen luisteren, ook zouden we dat misschien wel willen.
Jezus zegt 'heb je de ander lief als jezelf'. Maar hoe kun als jezelf niet eens liefhebt, voortdurend onzeker bent, een ander liefhebben? Volgens mij is dat onmogelijk.
Vaak zijn we bezig met ons te gedragen op een zo sociaal wenselijke mogelijke manier. Voortdurend vergelijken we ons eigen gedrag met dat van anderen. En ik kan je vertellen dat je daar erg van moe van wordt. Vooral omdat je zelf (hoe je eruit ziet, wat je doet, wat je hobby's zijn, welke cijfers je haalt op school, hoe je presteert op school, wat je collega's op je werk van je vinden etc) nooit goed genoeg lijkt te zijn.

Koning Asa

Ik ben bezig met het lezen van de hele Bijbel. En ik ben nu aangeland bij 2 Kronieken.
In 2 Kronieken worden de verhalen over koningen van Israel en Juda beschreven. Een van deze koningen was koning Asa. Van hem wordt gezegd dat hij deed wat goed en juist was in de ogen van de Heer.
In de regeringstijd van koning Asa viel de Nubiër Zerach het land binnen met een leger van 'duizend maal duizenden soldaten en driehonderd strijdwagens'. Asa ging hem tegemoet en wist dat hij het zonder hulp van zijn God niet zou gaan winnen. De Heer verhoorde zijn gebed en het leger van Nubië werd door de Heer en zijn leger verpletterend verslagen.
Dan gebeurt er dit: "Azarja, de zoon van Oded, werd gegrepen door de geest van God. Hij ging Asa tegemoet en zei tegen hem: ‘Asa en Juda en Benjamin, luister naar mij! De HEER staat aan uw kant zolang u aan zijn kant staat. Als u hem zoekt, zal hij zich door u laten vinden, maar als u zich van hem afwendt, zal hij zich van u afwenden."
In het zesendertigste regeringsjaar van Asa viel koning Basa van Israel Juda binnen. Koning Asa overhandigde daarom goed en zilver aan koning Benhadad van Aram om hem het verbond te laten verbreken. Benhadad willigde dit verzoek in en Basa stopte met zijn oorlog.
De oorlog was dus voorkomen. Maar God was er niet blij mee. Hij stuurde de ziener Chanani die hem duidelijk maakt dat hij zijn vertrouwen op God had moeten stellen en niet op koning Basa. God had hem immers ook gered van de Nubiërs.
Soms wil ik net als koning Asa ook mijn eigen wegen bepalen en op mijn eigen inzicht vertrouwen. En dat gaat vaak goed. Maar ook als je eigen weg goed lijkt uitpakken, moet je op God vertrouwen en niet op je eigen inzicht.
De geschiedenis van koning Asa kun je nalezen in 2 Kronieken 14-16

De man bij het meer

Langs het meer liep een man:

een man, getekend door het lijden,
een man, die weet wat pijn is,
een man, voor wie men de ogen sluit;
verguisd en niet in tel.

Deze man was onaantrekkelijk en veel mensen liepen langs hem. Toch kent hij kent jouw helemaal. Hij voelt jouw verdriet, want hij heeft het zelf meegemaakt. Hij weet wanneer je je alleen voelt en door iedereen in steek gelaten.
Wie was die man? Dat was Jezus:

Hij heeft onze ziekten gedragen,
al ons leed op zich genomen.
Maar wij zagen hem als uitgestotene,
door God geslagen en vernederd.

Jezus stond bij het meer van Galilea. Hij zag daar twee broers, Simon en Andreas. Zij waren gewone vissers. Jezus zei tegen hen: "Ga met mij mee, dan zal ik van jullie vissers van mensen maken". Meteen lieten ze hun netten liggen en volgden hem.
(naar: Jesaja 53 en Matteus 4:18-22)

De digitale wereld

We leven in een cultuur waarin we worden overspoeld door beelden. Laatst las ik in de krant dat het aantal grote digitale nieuwsschermen enorm gestegen is. Op het station en in de winkelstraat hangen nu van die enorme schermen met reclame en nieuws. Verder zitten we een groot deel van de dag dag achter de computer. En we kijken meer tv dan ooit. Logisch dat we af en toe zo moe zijn. Al die (bewegende) beelden nemen enorm veel plaats in in ons hoofd.

Maar die beelden zijn niet erg goed voor ons: de digitale wereld is niet realistisch. We zien in de digitale wereld alleen mooie mensen (soapsterren zien er altijd leuk uit) en alleen dingen die we zogenaamd hard nodig hebben (een nieuwe computer, een nieuw mobieltje,...). Johannes schrijft:'Alles waarop de mensen hun zinnen zetten en waar ze hun ogen niet vanaf kunnen houden en alle aardse zaken waarvan de mensen zo hoog opgeven, dat alles komt niet uit de Vader voort, maar uit de wereld'. (1 Joh. 2: 16).

Kijk in plaats daarvan met Gods ogen naar de mensen en jezelf. Hoe kijkt God dan? Een verhaal uit de Bijbel (1 Samuel 16: 1-13) kan dat wat duidelijker maken. Samuel werd door God naar Isai in Bethlehem gestuurd om daar een van zijn zonen tot koning te zalven. Een van de zonen was Eliab. Eliab viel op bij Samuel door zijn rijzige gestalte en dacht 'Hem wil de Heer tot koning zalven'. Maar dat was niet zo. God zei tegen Samuel: "Waar mensen naar kijken is niet belangrijk; mensen kijken immers naar het uiterlijk, maar ik kijk naar het hart."

Welkom

Hoi allemaal! Welkom op mijn blog!