Strijd tegen zinloosheid

Hoe kan het toch dat er zoveel christenen zijn (ook ik) die netjes een leven proberen te leiden maar toch het idee hebben dat er méér moet zijn. Dat er ergens diep een verlangen zit naar meer betekenis van hun leven. Natuurlijk, we weten wel dat het leven in Christus te vinden is maar in hoeverre laten wij dat realiteit worden. Ik moet zeggen dat het ook niet weet, maar ik kwam wel op een blog een interessant antwoord tegen wat ik voor jullie vertaald heb:

De waarheid is dat Jezus voldoende is. Als we te strijden hebben tegen zinloosheid is dat omdat we niet voldoende zijn verbonden met Jezus. En dat is niet de fout van Jezus: dat is onze fout.
Ondanks het feit dat er niets nieuws onder zon is, denk ik dat wij meer problemen hebben met zinloosheid dan onze voorouders. De meeste van onze leefgemeenschappen zijn verspreid. We leven ver van onze geboorteplaats, op zoek naar wat ons tevreden zou kunnen stellen, maar waardoor familiebanden kapot gaan. We hebben weinig tijd voor elkaar. Zelfs de apostel Paulus in de gevangenis had vrienden die hem kwamen opzoeken. Zouden zonder die vrienden de brieven van de apostel somberder zijn geweest? Er is zeker een reden dat God de kerk bedoeld heeft als een gemeenschap: want hij zelf is een gemeenschap (met Christus). Maar wij hebben het idee van gemeenschap verloren. Ik geloof dat we op die manier onze strijd tegen de zinloosheid vergroot hebben.

Naast het belang van een christelijke gemeenschap en het verbonden zijn met Christus denk ik dat er nog een manier is om minder zinloosheid te ervaren wat hiermee te maken heeft, namelijk door God groot te maken in ons leven. Door te leven zoals Hij het bedoeld heeft. God heeft ons immers gemaakt om Hem te eren:

Jesaja 43:6-7: 'Breng mijn zonen terug van verre, mijn dochters van de einden der aarde, allen over wie mijn naam is uitgeroepen en die ik omwille van mijn majesteit geschapen heb'.

Hier nog een citaat van John Piper, wat erg de moeite waard is om verder over na te denken. Zeker omdat dit ons de belangrijke vraag stelt hoe wij kunnen leven op een manier waarop God verheerlijkt wordt.

God heeft mij - en jou - geschapen om te leven met één alles omvattende, alles veranderende passie. Dat is de passie om God te verheerlijken, door op alle terreinen van het leven zijn alles overstijgende voortreffelijkheid tentoon te spreiden en ervan te genieten. Genieten en tentoonspreiden zijn beide van wezenlijk belang.
Als we Gods voortreffelijkheid proberen tentoon te spreiden, zonder ervan te genieten, zullen we een lege huls van schijnheiligheid tonen en minachting oproepen of wetticisme in de hand werken. Maar als we van zijn voortreffelijkheid zeggen te genieten, zonder anderen de kans te geven deze te zien en te bewonderen misleiden wij onszelf. De pure verrukking die voorkomt uit de vreugde in God, stroomt over in het hart van anderen. Een verspild leven is een leven zonder passie voor het oppergezag van God in alle dingen, tot vreugde van alle volken.

Bestaat God?

Iemand vertelde mij deze week waarom hij niet in God geloofde. Hij zei: "God bestaat niet. Christenen zeggen dat God bestaat omdat ze een boek hebben waar hij in staat. Maar kijk, hier heb ik ook een boek en er staat helemaal niets over God in."

Het is was vrij onverwacht en was helemaal verbaasd dat hij daar over begon. Dus ik reageerde niet zoals ik zou moeten, namelijk helemaal niet. Dit is namelijk niet eens een argument tegen het bestaan van God. Je hoeft iemand toch niet te zien om te weten dat ie bestaat. Waarom geloven we wel allemaal dat Julias Caesar bestaat? We twijfelen er niet eens aan dat hij bestaan heeft, terwijl niemand (ik ten minste niet) nooit heeft uitgezocht of de historische bronnen die op het bestaan van Caesar wijzen wel kloppen.

En natuurlijk zijn er wel bewijzen voor het bestaan van God, als je er maar voor open staat. Denk maar eens na over de vraag waarom er zoiets is als universeel goed en kwaad, hoe het eerste (geëvolueerde?) diertje begon te leven, hoe onmogelijk het is dat een oog kan evolueren omdat ie pas werkt als alle functies er bij elkaar zijn, en hoe ontstond de materie die de oerknal veroorzaakte en waarom we niet weten of het kip of het ei er eerder was.

Rivieren van levend water

“Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft,” (Joh 7:38) Dit klinkt in eerste instantie misschien wel erg vaag, maar ook wel positief. Maar wat betekent het eigenlijk? In de bijbel wordt een aantal malen hierover gesproken en dit helpt ons verder.
Jezus en de Samaritaanse vrouw bij de put (Joh. 4:1-35)
Jezus vroeg de Sameritaanse vrouw om water en Jezus zegt "Als u wist wat God wil geven, en wie het is die u om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou hij u levend water geven" en "maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft."
De vrouw laat vervolgens haar kruik staan (want ze had beter water gevonden!) en ging terug naar de stad en zei tegen de mensen daar "Kom mee, er is iemand die alles van mij weet. Zou dat niet de messias zijn?" En vers 39: In die stad kwamen veel Samaritanen tot geloof in hem door het getuigenis van de vrouw: ‘Hij weet alles van me.’. De vrouw had het levende water gevonden en draagt meteen al enorm veel vrucht, want het water wat zij gevonden had brengt eeuwig leven!

Water heeft een aantal kenmerken waar we niet omheen kunnen:
1) Je hebt water nodig om te overleven: het is onmisbaar
Je kunt maar een paar dagen zonder water.
Dat kwamen de Israëlieten ook achter. Zij waren in de woestijn en hadden water nodig. Dus Mozes sloeg op de rots en daar kwam water uit.
Jezus wordt ook wel de Rots genoemd en Hij is ook de bron van levend water. (Zie psalm 105:41: Hij sloeg de rots open en er vloeide water, een rivier stromend in uitgedroogd land.)

2) Je kunt niet lang zonder water: je raakt uitgeput.
Jesaja 44:12 Een smid hanteert gereedschap om ijzer te smeden in een gloeiend vuur. Hij vormt het met een hamer en bewerkt het met krachtige hand. Maar als hij honger krijgt, verliest hij zijn kracht, en als hij geen water drinkt, raakt hij uitgeput.
Je moet steeds weer water drinken, een keer (met Pinksteren ;) is niet genoeg.

3) Water brengt leven voort
In Egypte woont het grootste gedeelte van de bevolking bij de rivier van de Nijl, want daar is de grond vruchtbaar. Waar een rivier is, is vruchtbare grond en dus mogelijkheid om te leven.
In Johannes 4 staat

"Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft,” zo zegt de Schrift.’ Hiermee doelde hij op de Geest die zij die in hem geloofden zouden ontvangen; de Geest was er namelijk nog niet, want Jezus was nog niet tot Gods majesteit verheven."

De rivieren van levend water zijn dus een beeld van de Heilige Geest. Waar de Geest is daar is leven.

Gelovigen worden in de bijbel vaak bomen genoemd. Psalm 1:3: "Hij zal zijn als een boom, geplant aan stromend water. Op tijd draagt hij vrucht, zijn bladeren verdorren niet." Ook bomen kunnen niet zonder water.
Psalm 23 gaat over Jezus de Goede Herder die zijn schapen laat rusten in groene weiden en naar vredig water leidt
In psalm 42 smacht de dichter naar God zoals een hert die smacht naar stromend water! Dat is een verlangen wat denk ik herkenbaar is. Je kan je zo leeg voelen en je mag uitspreken naar God dat je verlangt naar dat stromend water! In Lucas 11: 27 staat: de Vader zal de Heilige Geest geven aan wie Hem daarom vragen. God is goed, en zal het goede geven aan wie hem daarom vragen (Matteüs 7:11).

Inheritance

Deze video is zo goed!!
Voor mij de meest aansprekende zin:
The Lord says there is nothing that you can do
that would make Him love you more
There is also nothing
that would make Him love you less.