Even een vervolg op mijn stukje over onzekerheid. Daarin zei ik dat je als jezelf niet liefhebt, je een ander niet kan liefhebben. Maar daar moet ik nog even wat meer over zeggen, want waarom zou je van jezelf houden. Ik kan niet van mezelf houden, omdat ik zo'n geweldig goed leven leidt. Nee, vaak ben ik eerder boos op mij zelf omdat ik me niet juist heb gedragen. Paulus kwam daar ook achter. Hij schrijft in zijn brief aan de christenen in Rome dat hij het goede wilt, maar het goede doen kan niet. Dus vanwege onze daden kunnen we niet vanzelf houden, omdat ze tegen Gods wet van goed en kwaad in gaan.
Maar waarom zouden we dan onszelf liefhebben? Omdat God van ons houdt. God heeft de wereld zo lief gehad, dat hij zijn enige zoon naar deze wereld gezonden heeft tot redding van de hele wereld! God heeft ons eerst liefgehad. En dat is ook precies de reden dat we anderen moet liefhebben.
Romeinen 7:Wat ik doe, doorzie ik niet, want ik doe niet wat ik wil, ik doe juist wat ik haat. 16 Maar wanneer mijn daden in strijd zijn met mijn wil, dan erken ik dat de wet goed is. 17 Dan ben ik het niet die handelt, maar de zonde die in mij heerst. 18 Immers, ik besef dat in mij, in mijn eigen natuur, het goede niet aanwezig is. Ik wíl het goede wel, maar het goede doen kan ik niet. 19 Wat ik verlang te doen, het goede, laat ik na; wat ik wil vermijden, het kwade, dat doe ik.
Johannes 3:
16 Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. 17 God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door hem te redden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten