Waarom kwam Jezus?

Jezus kwam om ons te redden, wij zijn zondig en op ons eigen houtje is er ook maar niets dat we kunnen doen om de relatie met God te herstellen. Jezus is onze redder, en zelfs meer dan dat.

Die oproep tot verandering begint al als Jezus voor het eerst begint met verkondigen. "Vanaf dat moment begon Jezus zijn verkondiging. ‘Kom tot inkeer,’ zei hij, ‘want het koninkrijk van de hemel is nabij!’ (Matt 4:17). Petrus verkondigt hetzelfde in handelingen: "Petrus antwoordde: ‘Keer u af van uw huidige leven en laat u dopen onder aanroeping van Jezus Christus om vergeving te krijgen voor uw zonden. Dan zal de heilige Geest u geschonken worden (Handelingen 2:38).

Wat betekent deze omkeer, bekering? Een verandering van denken, erkennen dat jouw wegen niet die van God zijn en dat je zonden hebben geleid tot een scheiding met Jezus. Bekering betekent dat je spijt hebt van je zonden en dat je erkent dat je Jezus Christus nodig hebt, omdat Jezus onze straf voor de zonden gedragen hebt.

Omdat we vergeven zijn is er geen veroordeling meer. Jezus heeft de straf voor ons gedragen. Er is niks wat wij vandaag kunnen doen waardoor God minder van ons gaat houden. We zijn vrijgekocht en vanuit die vrijheid mogen we leven.

De Heilige Geest verandert en vernieuwt ons denken (Efeze 4:23-24: Door Jezus wordt duidelijk dat u uw vroegere levenswandel moet opgeven en de oude mens, die te gronde gaat aan bedrieglijke begeerten, moet afleggen, 23 dat uw geest en uw denken voortdurend vernieuwd moeten worden 24 en dat u de nieuwe mens moet aantrekken, die naar Gods wil geschapen is in waarachtige rechtvaardigheid en heiligheid.) Het doel is dus dat we 'nieuwe mensen' worden. Redding is stap 1 en daar uit volgt dat we een 'nieuwe creatie' zijn. (2 kor 5:17 Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen.)

En Jezus kwam dus ook om de relatie met de mens te herstellen. Dat is niet alleen een oplossing voor onze zonden, maar dat is ook meer. God wilde dat wij Hem zouden leren kennen (Joh 17:3!). Wij zijn Gods kinderen en doordat Jezus voor onze zonden is gestorven en wij dit geloven zijn alle barrières weg. Als je kijkt naar hoe Jezus met zijn discipelen omgaat, dan is dat ook de manier waarop God met ons wil omgaan.
We hoeven niet bang te zijn dat God te heilig voor ons is, hij heeft ons immers gered en Hij is geen God die maar veilig ver weg in de hemel zit, nee hij wil zich met ons bemoeien, een liefdevolle relatie met ons hebben en voor ons zorgen. Daarom mogen wij hem Vader noemen en noemt hij ons zijn kinderen, zelfs zijn vrienden. Jezus boodschap is dat Gods Koninkrijk dicht bij je is gekomen en dat je kunt er deel aan kunt hebben. Je hebt een Vader die van je houdt, op een manier zoals geen aardse vader ooit heeft gedaan (of zal kunnen doen).

Nog een tip lees eens http://cybermier.nl/vaderhart/hijhoudtvanmij/04.html voor een geweldige uitleg van het verhaal van de verloren zoon, echt een aanrader.

De verloren zoon

Feestje? Alles wat van de Vader is, is van jou!

De gelijkenis van de verloren zoon is heel bekend. Maar eigenlijk vind ik de oudste zoon, interessanter dan de zogenaamde "verloren zoon". Want eigenlijk zijn er twee verloren zonen. De jongste kiest het pad van rebellie en eist zijn erfenis op: "Vader, geef mij het deel van uw bezig waar ik recht op heb." Recht op heb? Ja dat staat er. Heb je recht op een erfenis als je vader nog niet dood is?

De jongste zoon komt terug, nadat hij er achter is gekomen dat zelfs de knechten van zijn vader beter te eten krijgen dan de peulen van de varkens dat hij aan het eten was. Hij komt terug en zegt: "Vader ik heb gezondigd, ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden." Maar de vader reageert hier niet op, in feite stond hij elke dag al te kijken wanneer zijn zoon zou terug komen. Er staat namelijk "Zijn vader zag hem in de verte al aankomen." Als je iemand in de verte wilt zien aankomen, dan moet je echt wel de hele tijd opletten.

De vader gaat meteen een uitgebreid feest organiseren. De oudste zoon was op het veld en vraagt aan de knecht wat er aan de hand was (in plaats van zelf gewoon naar het feest te gaan!). De knecht vertelt hem wat er aan de hand is en de oudste zoon wordt woedend. Zijn hele leven had hij hard gewerkt en nooit had hij een feestje gehad. Dan zegt de vader: "Maar jongen jij bent altijd bij me en alles wat van mij is van jou!" Daarom mocht de jongste zoon ook zijn erfenis hebben, alles wat van de Vader is, is van ons. Dat is ook de boodschap van Efeze 1:3:

"Laten wij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus dank brengen! Want hij heeft ons, in onze verbondenheid met Christus, gezegend met alle geestelijke zegeningen in de hemel."

Become

Become:
You have to give up
being what you once were
to become a beautiful butterfly

Geloof en ongeloof

Psalm 3 is een psalm van David toen hij op de vlucht was voor zijn zoon Absalom. Hij was omringt door tienduizenden vijanden. Anderen zeggen hem dat zijn God hem niet zal gaan redden. In feite was het een hopeloze situatie. David kan geen kant uit en zit ingesloten tussen vijanden. Maar David vertrouwt op God. Hij zegt: "u bent een schild om mij heen, u bent mijn eer, u houdt mij staande."

In een hopeloze situatie is het veel makkelijker om God te verwijten wat er is gebeurd, in plaats van God blijven vertrouwen ook al begrijp je Hem niet. David maakt geen enkel verwijt naar God, maar hij blijft geloven dat God bescherming biedt.

Ik heb zelf wel eens mijn ongeloof naar God moeten belijden, toen ik door een misverstand mijn kamer had opgezegd en mijn nieuwe kamer niet kreeg. Ik geloofde niet dat God een oplossing zou geven, maar toen ik besefte hoe klein mijn geloof eigenlijk was heb ik mijn ongeloof beleden... en de volgende morgen bleek dat ik mijn oude kamer mocht houden !!

U, HEER, bent een schild om mij heen,
u bent mijn eer, u houdt mij staande.
Roep ik tot de HEER om hulp,
hij antwoordt mij vanaf zijn heilige berg.

God is dichtbij

God lijkt soms ver weg, maar Hij is dichtbij. Hij is Immanuël = God met ons. Vroeger gingen de Israëlieten naar de tempel om daar God te ontmoeten. Daar gebeurden ook veel wonderen. In de psalmen wordt vaak gesproken van het verlangen om naar het Huis van God te gaan en God te ontmoeten (a).

Lees eens de volgende teksten:

Dit spreekt de Heer: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal ik hun God zijn en zij mijn volk. Men zal elkaar niet meer hoeven te onderwijzen met de woorden: "Leer de Heer kennen," want iedereen, van groot tot klein, kent mij dan al - spreekt de Heer. Ik zal hun zonden vergeven en NOOIT meer denken aan wat ze hebben misdaan. (Jeremia 31:33b-34)

Paulus schrijft aan de Korintiërs: (2 Kor 3: 3) :

"U bent zelf een brief van Christus, door ons opgesteld, niet met inkt geschreven maar met de Geest van de levende God, niet in stenen platen gegrift maar in het hart van mensen."

Wedergeboren christenen zijn kinderen van God. Zij zijn een tempel van de Heilige Geest. God is dan nooit ver weg, maar altijd dichtbij. We hoeven niet net zoals de Israëlieten vroeger naar de tempel te gaan en te offeren, want God woont in ons en Zijn wet staat geschreven in ons hart.

Jezus heeft dit voor ons mogelijk gemaakt. Hij stierf voor ons. Hij was het volmaakte Offerlam. Jezus zegt in Openbaringen 3:20 "Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij."

We hoeven alleen maar de deur te openen. Waar het om gaat is dat je reageert als je Zijn stem hoort en de deur van je hart, van je leven voor Hem opent. Als je dit doet zal God jouw leven veranderen en met zijn Heilige Geest in jou wonen. Hij zal maaltijd met jou houden. Een maaltijd is een heel persoonlijke gebeurtenis. Bij een maaltijd delen we vaak wat we meegemaakt hebben en wat ons bezighoud. Maaltijd houden wil dus zeggen vertrouwelijke omgang hebben. God is niet een God van ver weg, maar Hij wil contact met ons!

(a) Bijv. psalm 26:8 Heer, het huis waar u woont heb ik lief, de plaats waar uw glorie verblijft. Of Psalm 84:2-3 Hoe lieflijk is uw woning, Heer van de hemelse machten. Van verlangen smacht mijn ziel naar de voorhoven van de heer. Mijn hart en mijn lief roepen om de levende God.

Op zoek naar rust?

Wat ben je bedroefd, mijn ziel,
en onrustig in mij.
Vestig je hoop op God,
eens zal ik hem weer loven,
mijn God die mij ziet en redt. (Psalm 42:6)

Hoe vaak ben je echt rustig? We plannen onze week vol met activiteiten. Dat kan van alles zijn: feestjes, sport, winkelen, studeren... En dan ben je misschien wel christelijk en dan ben je weer druk met naar de kerk gaan, jeugdvereniging etc. Maar heel druk zijn en toch rust in je hoofd hebben, dat is moeilijk.

Jezus zegt: "Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht." Jezus kan dat zeggen, omdat hij ons en onze gevoelens kent, hij heeft ze immers zelf ook gevoeld.

Voel je eenzaam en verlaten? Jezus vrienden verlieten hem toen Jezus aan het bidden was vlak voordat hij gevangen genomen werd. Ze waren gewoon in slaap gevallen.

Voel je je genegeerd? Jezus werd door mensen gemeden. Onopvallend was zijn uiterlijk. Hij werd veracht, hij miste iedere schoonheid (zie Jesaja 53).

Voel je je bedrogen? Jezus werd ook bedrogen. Eerst zegt Petrus tegen Jezus dat hij de Christus is, maar vervolgens ontkent hij maar liefst drie keer dat hij Jezus kent.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Jezus nodigt ons uit om bij Hem te komen en onze zorgen aan Hem te geven. Hij zegt "mijn juk is zacht en mijn last is licht". Zijn juk is dat in Jezus geloven, Hem vertrouwen. Een leven met Jezus is ook niet altijd makkelijk, maar je mag dan wel één ding weten: dat Jezus er altijd voor je is en dat je jouw zorgen en onrust bij Hem kwijt kunt. Hij zal je dan échte rust geven!!

Geloofsovergave

Bijbelleraar Sidney Wilson zei ooit het volgende:

"Besef wel dat geloofsovergave riskant is. Je geeft jezelf weg aan iemand die je nog nooit gezien hebt. Het is zelfs de op één na de meest riskante stap die je in je leven kunt nemen. De meest riskante stap is ... om het NIET te doen."

Een bekend voorbeeld is het volgende. Ergens in het oerwoud kwam een expeditie bij een rivier. De enige manier om die rivier over te steken was een hangbrug die hoog boven het water hing, tussen twee rotspartijen aan weerszijden van de snelstromende rivier. De brug zag er een beetje gammel uit, maar de plaatselijke bevolking beweerde dat die betrouwbaar was. De meningen binnen de expeditie waren verdeeld. De ene groep vond dat de brug onbetrouwbaar was. Een andere groep dacht dat de brug wel betrouwbaar was, maar durfde er niet overheen. De laatste groep geloofde dat de brug betrouwbaar was en bewees dat door er overheen te gaan. Zo is het ook met bekering: overgave is het nemen van een geloofsstap, die nodig is om te ontvangen wat de Bijbel je aanreikt.

(Overgenomen van: http://www.bijbelstudie.org/herschepping/03nl/bek_geloofsovergave.htm)